In het leven van een kat zijn twee zaken belangrijker dan
al het andere:
slapen...
 |
| Zzzz |
 |
| Zzzzz |
 |
| Zzzzz |
... en ETEN!
En van die twee is eten dan weer het állerbelangrijkst.
Onze vrouw geeft ons maar twee keer per dag te eten.
Dat is natuurlijk veel te weinig.
Nou, Pluis, jij kunt wel een onsje minder gebruiken hoor.
Nee, dat hoort bij mijn rasstandaard. Britten horen rond te zijn, en ik voldoe daar volledig aan.
 |
| Ronde vormen |
Iets te, als je het mij vraagt.
Ga toch weg jij mager kreng. Indringer.
Poef hoort bij ons. Er is hier maar één indringer en dat is buurman de Wit van de overkant.
 |
| Felix de Wit, een knappe vent |
Dat kan wel zijn, maar hij hoort hier niet. Laat 'm in zijn eigen tuin rondsnuffelen.
De tuin is nog tot daar aan toe, soms loopt hij zelfs in ons huis rond!
Dat doet de vrouw. Die vindt 'm zo schattig.
De vrouw vindt alle katten schattig. Ook onze vijanden. Ze zou eens moeten leren dat alleen ik schattig ben.
Maar wat er laatst gebeurde sloeg echt alles. Had ze net de toverspreuk uitgesproken:
"Wil-ie eten, heeft-ie trek"
Oooh, die woorden, mijn maag begint er al bij voorbaat
van te knorren.
Maar wat de vrouw dus laatst deed... dat was echt beneden
alle peil. Krijgen wij fijn ons eten -
- toch wel het mooiste moment van de dag, hè.
Ja, en zitten we net met onze eerste hap in onze mond, schuift buurman de Wit aan!
De vrouw moet compleet haar verstand verloren zijn, ze gaf hem gewoon te eten alsof hij bij ons hoort!
Het moet niet gekker worden hè Pluis.
 |
| Het moet niet gekker worden. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten